Η παρουσίαση του συμπολίτη μας Παύλου Παπαθεοφάνους για τα κέντρα διασκέδασης, τα καφενεία και τους κινηματογράφους της Νέας Φιλαδέλφειας αποτελεί ένα πολύτιμο ταξίδι στη μνήμη της τοπικής ζωής. Μέσα από τις αφηγήσεις του, οι παλαιότεροι θα έχουν την ευκαιρία να θυμηθούν στιγμές της καθημερινότητάς τους, ενώ οι νεότεροι θα γνωρίσουν μια διαφορετική εποχή, γεμάτη ζωντάνια και αυθεντικότητα.
Τα κέντρα διασκέδασης
Ο κ. Παπαθεοφάνους αναφέρθηκε στα διάσημα στέκια διασκέδασης που άνθισαν στη Νέα Φιλαδέλφεια, τα οποία φιλοξενούσαν μουσικές βραδιές, χορούς και εκδηλώσεις. Από τα κλασικά πάλκα μέχρι τα πιο μοντέρνα μπουζούκια, τα κέντρα αυτά αποτέλεσαν χώρους συνάντησης, ψυχαγωγίας και κοινωνικής επαφής.
Τα καφενεία
Τα καφενεία της Νέας Φιλαδέλφειας υπήρξαν κάτι περισσότερο από απλοί χώροι κατανάλωσης καφέ. Ήταν τόποι συζήτησης, πολιτικής ζύμωσης, και ανταλλαγής ιδεών. Με τις ξύλινες καρέκλες, τα τάβλια και τα μπαγλαμαδάκια, τα καφενεία αυτά διατηρούσαν έναν αέρα αυθεντικότητας και παράδοσης.
Οι κινηματογράφοι
Οι κινηματογράφοι της περιοχής, όπως ο θρυλικός “Άλσος” και ο “Αττικόν”, αποτέλεσαν κέντρα πολιτισμού, φέρνοντας στη γειτονιά τις μεγαλύτερες ταινίες της εποχής. Οι θερινοί κινηματογράφοι, με τα γιασεμιά και τον ήχο από τα τζιτζίκια, πρόσφεραν μια μοναδική εμπειρία θέασης κάτω από τον έναστρο ουρανό.
Η παρουσίαση του κ. Παπαθεοφάνους δεν ήταν μόνο μια αναδρομή στο παρελθόν, αλλά και μια υπενθύμιση της σημασίας της διατήρησης της ιστορίας και της ταυτότητας της πόλης μας. Μνήμες γεμάτες χρώματα, αρώματα και συναισθήματα, που συνθέτουν το παζλ της τοπικής ζωής, κρατώντας ζωντανή την κληρονομιά μας.
Τον παλιό εκείνο τον ακιρό... η Νέα ΦιλαδέλφειαΤα κείμενα της παρουσίασης έχουν ως εξής:
του Παύλου Παπαθεοφάνους
Τον παλιό εκείνο τον καιρό… η Νέα Φιλαδέλφεια. Η γειτονιά της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης
Η ΠΙΝΔΟΣ
Στο παλαιό τέρμα της Νέας Φιλαδέλφειας, πολύ κοντά στη θέση «Τροχονόμος», λειτουργούσε το νυκτερινό κέντρο «Πίνδος» του Βαγγέλη Μανδρούλια, γνωστού ως «Αλεξανδριανός», παλληκαρά και νταή.
Η «Πίνδος» γνωστό after της εποχής δεν άνοιγε την ημέρα, αλλά μόνο τα μεσάνυχτα.
Φιλοξενούσε διάσημους καλλιτέχνες και λειτουργούσε μέχρι την άλλη μέρα ως οποιαδήποτε ώρα. Έτσι, όλοι οι νταήδες και οι γλεντζέδες της Αθήνας και του Πειραιά που γλεντούσαν στις ταβέρνες και στα άλλα κέντρα, όταν έκλειναν αυτά και ήθελαν να συνεχίσουν το γλέντι τους, άρχιζαν να κουβαλιόνται στου «Αλεξανδριανού», τύφλα στο μεθύσι, για να ξαναπιούν και να κάνουνε τα νταηλίκια τους».
Ο ιδιοκτήτης του κέντρου κυκλοφορούσε πάντα με δύο περίστροφα.
Μυθική έμεινε η βραδιά στα τέλη του εμφυλίου, όταν δεκαπέντε λοκατζήδες στο τσακίρ κέφι, άνοιξαν πυρά μέσα στο μαγαζί, με αποτέλεσμα ένας μπουζουξής να πάθει νευρικό κλονισμό από τον φόβο!
ΚΟΜΠΑΡΣΙΤΑ
Το περίφημο ταγκό «Λα Κομπαρσίτα» παιζόταν στις κοσμικές αίθουσες από μοντέρνες χορευτικές ορχήστρες.
Με αυτό το όνομα βαφτίστηκαν και διάφορα παλιά εξοχικά κέντρα, τόσο στην περιφέρεια, όσο και στην Αθήνα.
Το πιο γνωστό βρισκόταν στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο ύψος της εισόδου του Άλσους που οδηγεί στη «Λίμνη». Στη θέση του σήμερα βρίσκεται το super market ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ και η στάση ονομάζεται ΚΟΜΠΑΡΣΙΤΑ.
Το κέντρο λειτούργησε στη Νέα Φιλαδέλφεια τη δεκαετία του 1950 και του 1960, ενώ έκλεισε το 1970.
Το μαγαζί φιλοξένησε μερικούς από τους μεγαλύτερους Έλληνες μουσικούς και τραγουδιστές της εποχής.
|
|
Ο Στέλιος Καζαντζίδη, η Μαρινέλλα, ο Μανώλης Χιώτης, ο Στράτος Διονυσίου, ο Γιάννης Πάριος, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Νανά Μούσχουρη, ο Mιχάλης Σογιούλ, η Μπέμπα Κυριακίδου, η Μάγια Μελάγια ήταν μερικά ονόματα που πέρασαν από την «ΚΟΜΠΑΡΣΙΤΑ».
Κρυστάλ, Βυζάντιο, Αίγλη – τα καφενεία τοπόσημα της Νέας Φιλαδέλφειας
Στην Πλατεία Πατριάρχου, απέναντι απέναντι ήταν δύο από τα εμβληματικά καφενεία της Νέας Φιλαδέλφειας, το Βυζάντιο του Γρηγόρη Γρηγοριάδη και το Κρυστάλ του Αντώνη Σπανόπουλου. Το πρωί μπορούσες να πεις καφέ, να παίξεις τάβλι και χαρτιά ή να καπνίσεις ναργιλέ.
Το βράδυ όμως, στα πρώτα χρόνια λειτουργίας τους, μπορούσες να απολαύσεις ορχήστρες με σμυρναίικη και πολίτικη μουσική.
Στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν από τραγούδια του διεθνούς ρεπερτορίου που έβγαιναν από τα μεγάφωνα των μαγαζιών.
Στη συμβολή των οδών Πίνδου και Εφέσου, δίπλα στο τρίγωνο, στο παλιό τέρμα των λεωφορείων, υπήρχε το καφενείο Αίγλη, στο οποίο διοργανώνονταν χοροεσπερίδες, ειδικά την περίοδο των Αποκριών.
Κάτω από αυτό, λειτουργούσε η θρυλική «ΥΠΟΓΑ», το σφαιριστήριο της πόλης.
Τα παλιά σινεμά της πόλης μας
Κινηματογράφος ΒΟΣΠΟΡΟΣ
Ο θερινός κινηματογράφος «ΒΟΣΠΟΡΟΣ», λειτούργησε από το 1947 μέχρι το 1962 στην Πλατεία Πατριάρχου.
Μεταξύ των ταινιών που πρόβαλε ήταν μεγάλες επιτυχίες:
- τούρκικες, με πρωταγωνίστρια την Χούλια Κότσιγιτ, την Βουγιουκλάκη της Τουρκίας και
- ινδικές όπως, «Γη ποτισμένη με ιδρώτα», με το σύμβολο του αγώνα εκατομμυρίων γυναικών της Ινδίας απέναντι στην ανέχεια, στην καταπίεση και στην εκμετάλλευσή τους από την οικογένεια, τη θρησκεία και το κράτος, την ΝΑΡΓΚΙΣ, της οποίας η φήμη είχε αρχίσει να εξαπλώνεται και πέρα από τα σύνορα της χώρας της.
Ένας παλιός Φιλαδελφειώτης θυμάται…
- «Θερινό με μάντρα. Ήμασταν πιτσιρικάδες και προσπαθούσαμε να δούμε κάτι από την ταινία σκαρφαλώνοντας στη μάντρα. Μία φορά θυμάμαι που έπαιζε την ταινία με τον Μάρλον Μπράντο,
Ο χορός των καταραμένων (The young lions)».
- Μετά γκρεμίστηκε και έγινε το «Σινέ Σπανδάγου».
Κινηματογράφος ΣΙΝΕ ΣΠΑΝΔΑΓΟΣ
Κτίστηκε στη θέση που ήταν πριν ο κινηματογράφος «Βόσπορος» -Προύσσης και Επταλόφου.
Πήρε το όνομα του ιδιοκτήτη που λεγόταν Σπανδάγος.
Λειτούργησε από το 1967 μέχρι 1975, με το θερινό να λειτουργεί στη ταράτσα. Από το 1978 μέχρι το 1985 λειτούργησε με το όνομα ΣΙΝΕ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ.
Αργότερα λειτούργησε ως σούπερ μάρκετ με διαφορετικές επωνυμίες.
Κινηματογράφος ΝΙΝΑΚΙ (απέναντι από το Άλσος)
Ένας γείτονας αναπολεί το παρελθόν…
«Μεγάλωσα μέσα σε αυτό το Σινεμά, όλος ο ελληνικός κινηματογράφος πέρασε από το σινεμά αυτό.
Αξέχαστες εποχές άλλος κόσμος, άνθρωποι αγνοί, θυμάμαι επίσης και το καταπληκτικό σουβλάκι σε καλαμάκι που έφτιαχναν από έξω……., τι να πω να γυρίζανε τα χρόνια πίσω………..».
Κινηματογράφος Cinė ΑΛΣΟΣ
Το 1961 ξεκίνησε τη λειτουργία του ο Δημοτικός Κινηματογράφος ΑΛΣΟΣ, που βρίσκεται στην είσοδο του Άλσους.
Ένας χώρος ψυχαγωγίας, αλλά και δροσιάς. Με τα παγώνια πάνω στον φράκτη ή στα δέντρα να έχουν γίνει και αυτά Σινεφίλ.
O Κώστας Χατζηδημητρίου ιδιοκτήτης κινηματογράφου αναρωτιέται και θυμάται…
«Τυχαία έχουν Άλσος οι προσφυγικές περιοχές;
«Γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα όλη μου τη ζωή στη Φιλαδέλφεια. Παλιά είχε εδώ εφτά κινηματογράφους, το «Σπανδάγου», το «Νινάκι» κι άλλους, τώρα έχει μείνει μονάχα ο δικός μας. Ειδικά το «Ηρώδειο» δεν έπρεπε να επιτρέψουνε να γκρεμιστεί, σκέτο «Αττικόν» ήτανε από διακόσμηση και ομορφιά.
Κινηματογράφος ΜΙΜΟΖΑ
Κινηματογράφος Σινέ Φιλαδέλφεια
Ο κινηματογράφος Σινέ Φιλαδέλφεια, βρισκόταν στην οδό Γ. Παπανδρέου & Πίνδου 41.
Λειτούργησε σε ισόγειο πολυκατοικίας, ως χειμερινός, την περίοδο 1969 – 1988 και διέθετε 530 θέσεις. Μετά την διακοπή λειτουργίας του μετατράπηκε σε super market. Δυστυχώς, οι παρεμβάσεις που έγιναν οδήγησαν στην κατάρρευση της πολυκατοικίας στο σεισμό του 1999.
Κινηματογράφος Σινέ Μαρί
Βρισκόταν στη Λεωφόρο Δεκέλειας 201 & Μωραιτίνη, απέναντι από το άλσος. Λειτούργησε την περίοδο 1961 – 1970.
Το 1970 πήρε φωτιά και πολύ αργότερα λειτούργησε ως νυκτερινό κέντρο.
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς στη Νέα Φιλαδέλφεια
Ανθεστήρια
Λούνα Πάρκ
Στην ξερή αλάνα, σήμερα ΠΑΡΚΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ, λειτουργούσε για δεκαετίες το λούνα παρκ, την περίοδο των εορτασμών της πρωτομαγιάς και συγκέντρωνε το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων.
Από τα βραχνά μεγάφωνα ο υπεύθυνος καλούσε τα μικρά παιδιά να κάνουν βόλτα με τα ξύλινα αλογάκια, τις σιδερένιες βαρκούλες, τα αεροπλανάκια και τους μεγάλους να παίξουν με τους κρίκους για να κερδίσουν ένα μπουκάλι από τα σκονισμένα παλιά βερμούτ ή να αποδείξουν τις οδηγικές τους ικανότητες στα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια.
Την περιέργεια των επισκεπτών «τραβούσε» ο περιβόητος «Γορίλλας» ή «Το κορίτσι που μεταμορφώνεται σε γορίλλα» που στη συνέχεια, αγριεμένος καταλαμβανόταν από μανία, τάσπαζε όλα και ο υπεύθυνος αναγκαζόταν να φωνάζει: «πίσω γορίλλα, θα το κλείσεις το τσαρδί».
Δύο άλλα θεάματα που τραβούσαν την προσοχή των επισκεπτών και συγκέντρωναν πλήθος κόσμου ήταν: «η ασώματος κεφαλή» και
«ο γύρος του θανάτου με τρεις μηχανές συγχρόνως ή τρία αυτοκίνητα» που σύμφωνα με τον υπάλληλο που το διαφήμιζε στον κόσμο που παρακολουθούσε μια σύντομη εξωτερική επίδειξη, καμμιά ασφαλιστική δε δεχόταν να ασφαλίσει τους ακροβάτες, λόγω του μεγάλου κινδύνου που διατρέχαν.
