Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της τελευταίας απογραφής που έγινε το 2021, ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας είναι μειωμένος κατά 400.000 περίπου πολίτες.
Είμαστε μια χώρα γερασμένη που βιώνει μια παρατεταμένη περίοδο παρακμής. Μία χώρα στην οποία η νέα γενιά βρίσκεται στο περιθώριο και οι δυνάμεις της δημιουργίας σε αδιέξοδο.
Η εγχώρια παραγωγή είναι υποτυπώδης, η αξιοκρατία, όπου δεν παρεμβάλλεται διαγωνισμός ΑΣΕΠ, από σπάνια έως ανύπαρκτη, ενώ η διαπλοκή και η διαφθορά στιγματίζουν το δημόσιο βίο.
Η δικαιοσύνη για έναν καλοπροαίρετο παρατηρητή χαρακτηρίζεται τουλάχιστο από βραδύτητα, για έναν καχύποπτο, όμως, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μέχρι και υποκινούμενη από κάθε λογής συμφέροντα.
Οι ανεξάρτητες αρχές θεωρούνται καλές όταν σκύβουν το κεφάλι στην εκάστοτε εξουσία.
Στα ΜΜΕ, η ενημέρωση και η ειδησεογραφία είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν από την προπαγάνδα.
Σε αυτές τις συνθήκες, η ισότητα και η ισονομία αποτελούν βερμπαλισμούς, καθώς, σε αυτόν τον τόπο, θα βρίσκονται πάντοτε κάποιοι που θα είναι πιο ίσοι από τους άλλους.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι σε μετρήσεις κοινής γνώμης η άποψη των πολιτών για κόμματα, μέσα ενημέρωσης και θεσμούς είναι αρνητική. Σε τέτοιες συνθήκες και ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, είναι που εμφανίζεται ο φασισμός.
Στη ζωή τίποτα δεν συμβαίνει από μόνο του και τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην πανδημία είχαμε τους περισσότερους νεκρούς σε σχέση με τον πληθυσμό μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην ενέργεια και στα καύσιμα κάνουμε πρωταθλητισμό ακρίβειας.
Δεν είναι τυχαίο ότι στα προϊόντα βασικής ανάγκης έχουμε πολλαπλάσιο πληθωρισμό.
Δεν αμφισβητεί κανείς τη διεθνή φύση των κρίσεων. Αμφισβητείται όμως ξεκάθαρα η επάρκεια αλλά και οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης που διαχειρίστηκε αυτές τις κρίσεις.
Είναι λοιπόν τοξικός όποιος αναδεικνύει τα κακώς κείμενα μια κυβέρνησης που φέρει ακέραια την ευθύνη των πολιτικών που εφαρμόζει;
Είναι τοξικός όποιος διεκδικεί ενιαίους κανόνες για όλους και ένα κράτος δικαίου;
Είναι τοξικός όποιος διεκδικεί διαφάνεια στο δημόσιο βίο και υπερασπίζεται τη Δημοκρατία;
Τοξικός είναι εκείνος που για να πάρει την εξουσία δε δίστασε να εργαλειοποιήσει είτε φυσικές καταστροφές, είτε κρίσιμα εθνικά θέματα.
Τοξικός είναι εκείνος που για να πλήξει τους αντιπάλους του και ενώ η χώρα βρισκόταν σε μνημόνια υιοθετούσε τη θέση των δανειστών.
Τοξικός είναι εκείνος που όποτε βρεθεί σε αδιέξοδο επαναφέρει την ανιστόρητη προπαγάνδα των «δύο άκρων».
Τοξικός είναι εκείνος που κυβερνά με παρακρατικές υποκλοπές και όταν τον πιάνουν με «τη γίδα στην πλάτη», είτε παριστάνει τον ανήξερο, είτε κατηγορεί εκείνους που τον πήραν είδηση.
Η τοξικότητα όμως πρέπει να τελειώνει και θα την τελειώσουμε στις ερχόμενες εκλογές.
Αρκεί να πάμε όλοι στην κάλπη και να ψηφίσουμε για τις ζωές μας.
Να ψηφίσουμε για την πολιτική αλλαγή!
Δημήτρης Σακελλάρης, εκπαιδευτικός, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ.
