Σε σχετικό βίντεο για τα δύο χρόνια της νέας δημοτικής αρχής, το έργο «Ανάπλαση κοινόχρηστου χώρου Τουραλί», που θα εγκαινιαστεί την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025, ο δήμαρχος το χαρακτήρισε ως νέο έργο προς όφελος της περιοχής της συνοικίας απομάχων. Ωστόσο, τα δημόσια έγγραφα και οι παλαιότερες αποφάσεις δείχνουν ότι το έργο έχει μακρά ιστορία.
Το έργο φέρει τον αριθμό ΑΜ 90/2018, γεγονός που καταδεικνύει ότι σχεδιάστηκε από τις υπηρεσίες του Δήμου ήδη το 2018, επί δημοτικής θητείας Άρη Βασιλόπουλου. Η σύμβασή (αριθ. 2021/26.1.2023) υπεγράφη κατά τη θητεία του Γιάννη Βούρου και τον ίδιο χρόνο ξεκίνησε η κατασκευή του, ενώ η ολοκλήρωσή του έγινε, μετά από πολλές παρατάσεις (6), από τη διοίκηση Γιάννη Τομπούλογλου. Το κόστος είχε προϋπολογισθεί σε 291 χιλιάδες ευρώ και υλοποιήθηκε με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο και την ΣΑΤΑ.
Στο έργο κυριαρχεί το μπετό, ίσως για λόγους αντιστήριξης να ήταν αναγκαίο, αλλά είναι παράδοξο και υπερβολικό ο δήμος στο δελτίο τύπου να το περιγράφει ως ένα έργο: με τη χρησιμοποίηση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών, την ενίσχυση του πράσινου και τη βελτίωση του μικροκλίματος της περιοχής δημιουργήθηκε ένας χώρος ελκυστικός στον χρήστη και φιλικός στο περιβάλλον.
Ο Δήμος και η δημόσια διοίκηση έχουν συνέχεια. Είναι φυσιολογικό ένα έργο να σχεδιάζεται από μία διοίκηση και να ολοκληρώνεται ή να εγκαινιάζεται από την επόμενη. Όμως η παράλειψη αναφοράς σε όλους όσοι συνέβαλαν, από τον αρχικό σχεδιασμό έως την ολοκλήρωση, δεν αποτελεί απλώς έλλειψη ευπρέπειας. Σηματοδοτεί μια αντίληψη που αντιμετωπίζει το δημόσιο έργο ως προσωπικό επίτευγμα, παραγνωρίζοντας τη συλλογική προσπάθεια και τη συνέχιση των θεσμών.
Η μη αναγνώριση όλων όσων εργάστηκαν στο έργο αλλοιώνει τη θεσμική μνήμη, υπονομεύει την αξιοπιστία του δημόσιου λόγου και δυσχεραίνει τη δημόσια λογοδοσία. Μια απλή αναφορά στα προσεχή εγκαίνια και αγιασμό του χώρου, από τον αρχικό σχεδιασμό του 2018, τη σύμβαση του 2023 και την έναρξη της κατασκευής στη θητεία του Γιάννη Βούρου, μέχρι την ολοκλήρωση το 2025 από τον σημερινό δήμαρχο, θα μπορούσε να επαναφέρει την ιστορική αλήθεια, να αναγνωρίσει τις συνεισφορές όλων των διοικήσεων και να αποκαταστήσει τη θεσμική τάξη.
