Όποιος είδε το ματς στη Μίκρα, κατάλαβε πως ο Ιωνικός δεν πήγε απλώς για την εμπειρία — πήγε για να παίξει στα ίσια. Και το έκανε. Με πάθος, με πείσμα και με τη γνωστή δυνατή καρδιά.
Ο ΠΑΟΚ μπήκε πιο δυνατά, πήρε από νωρίς προβάδισμα και προσπάθησε να επιβάλει τον ρυθμό του. Όμως τα παιδιά του Ιωνικού δεν λύγισαν. Με σωστές άμυνες και όμορφες επιθέσεις, κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 9-9 και να μείνουν σε απόσταση αναπνοής ως το ημίχρονο (13-11).
Στην επανάληψη, ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε κάποιες στιγμές απροσεξίας και πήρε μια μικρή διαφορά, αλλά ο Ιωνικός δεν σταμάτησε να παλεύει. Ο Ρούσος ήταν “φωτιά” με 8 γκολ, ο Σ. Αϊβαλιώτης με τα δικά του 6 κράτησε την ομάδα όρθια, και ο Ηλιόπουλος έδωσε λύσεις σε κρίσιμα σημεία. Το 17-15 έδειχνε πως το ματς μπορούσε να γυρίσει, όμως τελικά οι λεπτομέρειες και η εμπειρία του ΠΑΟΚ έγειραν την πλάστιγγα υπέρ των γηπεδούχων.
Το τελικό 31-25 αδικεί λίγο την προσπάθεια των παιδιών του Παπακώστα, που έπαιξαν με καρδιά και τίμησαν τη φανέλα. Ο Ιωνικός μπορεί να μην πήρε βαθμό, αλλά πήρε σεβασμό. Και αυτό, σε τέτοια γήπεδα, με τέτοιους αντιπάλους, μετράει πολύ.
Σύνθεση και Σκόρερ Ιωνικού
ΙΩΝΙΚΟΣ (Παπακώστας):
Καραμπουρνιώτης 2, Σ. Αϊβαλιώτης 6, Ραράκος 1, Κουτουλογένης, Κοτζιάς, Συγγάρης, Κολλύρης, Λιόλιος 1, Ηλιόπουλος 4, Ι. Βασιλείου 1, Κοσκινάς 2, Νάκος 2, Ρούσος 8, Αραπακόπουλος, Αθανασιάδης, Π. Αϊβαλιώτης.
Μπορεί να μην πανηγυρίσαμε νίκη, αλλά φύγαμε με το κεφάλι ψηλά. Όταν βλέπεις την ομάδα της πόλης σου να τα δίνει όλα, να παλεύει με ψυχή και να τιμά τη Νέα Φιλαδέλφεια όπου κι αν αγωνίζεται, δεν μπορείς παρά να είσαι περήφανος.
Ο Ιωνικός συνεχίζει — με την ίδια πίστη, την ίδια φλόγα και με τον κόσμο του πάντα δίπλα. Γιατί αυτή η φανέλα δεν παραδίνεται ποτέ.
