του Κώστα Ευαγγελινού
Το Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς ιδρύθηκε για να υπηρετεί τον πολιτισμό, την παράδοση και τη μνήμη. Σήμερα, όμως, με τις προτάσεις της διοίκησης Τομπούλογλου, το καταστατικό του Ιδρύματος τροποποιείται εκ βάθρων, μετατρέποντας έναν χώρο πολιτιστικής δημιουργίας σε χώρο εμπορευματοποίησης και μπίζνες.
Τι προβλέπουν οι αλλαγές
- Δημιουργούνται έμμισθες θέσεις Προέδρου και Αντιπροέδρου, με αποζημίωση αντίστοιχη του Προέδρου του Δ.Σ. του Δήμου, αν δεν είναι αιρετοί. Για ποιους προορίζονται αυτές οι αμοιβές;
- Προβλέπεται η λειτουργία εντευκτηρίου/αναψυκτηρίου, η φιλοξενία δεξιώσεων γάμων και βαπτίσεων – όχι μόνο για δημότες της πόλης, αλλά και από γειτονικούς δήμους.
- Οι σύλλογοι και οι πολίτες που θέλουν να παρουσιάσουν τη δράση ή τα έργα τους θα καταβάλλουν αντίτιμο χρήσης.
- Οι μουσικές, θεατρικές και άλλες παραστάσεις μπορεί να γίνονται με είσοδο, σε ξεχωριστή εμπορική εκμετάλλευση.
Με λίγα λόγια, από τον πολιτισμό και την παράδοση περνάμε σε ένα καθεστώς όπου το Ίδρυμα λειτουργεί σαν επιχείρηση εκδηλώσεων – με μισθώσεις, εισιτήρια, αντίτιμο και μπίζνες.
Όλα αυτά παρουσιάζονται ως:
«εκσυγχρονισμός», «επικαιροποίηση», «διεύρυνση σκοπών», «διασφάλιση βιωσιμότητας» και «προσέλκυση χορηγιών».
Στην ουσία η διοίκηση Τομπούλογλου με προσεκτικές διατυπώσεις επιχειρεί να «ντύσει» την εμπορευματοποίηση με θετικούς όρους, παρουσιάζοντάς την ως αναγκαία προσαρμογή στις «προκλήσεις του 21ου αιώνα» και στην «οικονομική αυτοδυναμία» του Ιδρύματος. Όμως πίσω από τα ωραία λόγια, κρύβεται η ουσία: οι χώροι και οι υποδομές που χτίστηκαν για τον πολιτισμό και τον Ελληνισμό της Διασποράς, μετατρέπονται σε χώρους μπίζνας.
Η πραγματικότητα
Η ρητορική περί «εκσυγχρονισμού» αποκρύπτει το βασικό:
- Το Ίδρυμα παύει να είναι ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλους.
- Οι τοπικοί σύλλογοι και οι πολίτες δεν θα έχουν πια δικαίωμα αυτονόητης χρήσης, αλλά θα πληρώνουν.
- Οι χώροι προορίζονται για εμπορική χρήση από λίγους, όχι για πολιτιστική δημιουργία των πολλών.
- Οι αμοιβές θέσεων Διοίκησης παραμένουν ασαφείς ως προς τον προορισμό τους, δημιουργώντας ερωτηματικά για τη διαφάνεια και τον έλεγχο.
Το ερώτημα
Η διοίκηση Τομπούλογλου προωθεί μια ολική ιδιωτικοποίηση του Ιδρύματος με το πρόσχημα της «επικαιροποίησης».
Το πραγματικό ερώτημα είναι αν η τοπική κοινωνία θα δεχθεί αυτή την εμπορευματοποίηση ή αν θα αντισταθεί, υπερασπιζόμενη τον πολιτισμό και τον δημόσιο χώρο απέναντι στη λογική του ταμείου.
Κώστας Ευαγγελινός
π. Δημοτικός Σύμβουλος ΝΦ
π. Μέλος ΔΣ του ΠΠΙΕΔ
