Σκηνή: Bolek & Lolek κάθονται σε παγκάκι στον πεζόδρομο Δεκελείας και σχολιάζουν το “μέλλον”
Bolek: Ρε Lolek, το ’μαθες; Εννιά εκατομμύρια έργα για την ανάπλαση της Δεκελείας! Ετοιμάζουν φιέστα!
Lolek: Εννιά εκατομμύρια; Εγώ λέω να έφτιαχναν κολυμβητήριο, γήπεδα, ΚΔΑΠ, πνευματικό κέντρο… αυτά χρειάζεται η πόλη, όχι βιτρίνες.
Bolek: Εδώ όμως δεν ικανοποιούμε ανάγκες, φτιάχνουμε εικόνα, μας φτιάχνουν δηλαδή. Να περνάει ο ξένος και να λέει «τι ωραία τουβλάκια»!
Lolek: Μάλιστα… Λες να μαζέψουν τουλάχιστον τα τραπεζοκαθίσματα από τον πεζόδρομο ή θα τα χτίσουν και αυτά; Γιατί κοντεύουμε να περπατάμε στο οδόστρωμα.
Bolek: Ίσως προσθέσουν ποδηλατόδρομο.
Lolek: Χα! Στη Δεκελείας; Ποδηλατόδρομος ανάμεσα σε καρέκλες, τραπεζάκια και διπλοπαρκαρισμένα; Θα ’ναι σαν πίστα εμποδίων!
Bolek: Και να δεις που πρώτα θα ξηλώσουν τα τουβλάκια του Γρετζελία. Θα είναι κάτι σαν την πολιτιστική επανάσταση του Μάο για την πόλη αυτό!
Lolek: Μα… είναι σύμμαχος! Θα του καταστρέψουν το έργο;
Bolek: Ναι, αλλά τώρα έχουμε καινούριο μεγαλύτερο πακέτο: και Γρετζελία, και Τομπούλογλου, και Βούρο πολιτικό σύμμαχο!
Lolek: Δηλαδή, Bolek, η Δεκελείας θα ’χει πιο πολλές «περιόδους» από τα σχολικά βιβλία ιστορίας: εποχή τουβλάκια Γρετζελία, εποχή Led Βούρου, εποχή κυβόλιθοι Τομπούλογλου, και μετά … ποιος ξέρει;
Bolek: Ακριβώς! Ότι πει η εργολαβία. Με υλικά φιλικά προς το τσιμέντο. Είναι πολλά τα λεφτά Lolek!
