Απευθείας Αναθέσεις με Ερωτήματα – Μια Νέα Εταιρεία, Δύο Συμβάσεις, Ίδια εργασία με διαφορετικές τιμές
Σε μια περίοδο που η δημόσια διοίκηση οφείλει να διασφαλίζει τη διαφάνεια και την ίση μεταχείριση των οικονομικών φορέων, η πρακτική των απευθείας αναθέσεων εξακολουθεί να γεννά σοβαρά ερωτήματα. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η ανάθεση εργασιών επισκευής κεραμοσκεπών σε σχολικές μονάδες του Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας Ν. Χαλκηδόνας σε εταιρεία η οποία… ιδρύθηκε μόλις στις 19 Μαΐου 2025.
Κι όμως, η εν λόγω εταιρεία κατάφερε μέσα σε λίγες μόλις εβδομάδες από την ίδρυσή της να εξασφαλίσει μέχρι στιγμής δύο απευθείας αναθέσεις, αμφότερες σχετικές με εργασίες επισκευής σε σχολικά κτήρια. Το γεγονός αυτό, πέρα από το προφανές ζήτημα της ενδεχόμενης ύπαρξης κατατμήσεως του έργου, για να διατηρηθούν πιθανόν τα ποσά κάτω από το όριο του διαγωνισμού, εγείρει και ζήτημα ουσιώδους ικανότητας της αναδόχου εταιρείας.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, μια σύγκριση των δύο συμβάσεων αποκαλύπτει το εξής εξωφρενικό: για την ίδια ακριβώς εργασία, την καθαίρεση επικεραμώσεων χωρίς διατήρηση ακεραίων κεράμων (ΟΙΚ 22.22.01), στη μία περίπτωση το κόστος ανέρχεται στα 3,50€/τ.μ., ενώ στην άλλη φτάνει τα 6,70€/τ.μ.! Δηλαδή, σχεδόν διπλάσια τιμή. Ίσως η μία να περιλαμβάνει και το κόστος φωτογράφισης.
Το ερώτημα που τίθεται αμείλικτο: Πόση ακόμη “δημιουργική λογιστική” αντέχει ο δημόσιος τομέας στο όνομα της ευελιξίας των απευθείας αναθέσεων;
