51 χρόνια από την Εισβολή στην Κύπρο: Δεν Ξεχνώ – Δεν Συγχωρώ

Οι ανοιχτές πληγές της κατοχής, οι ανεφάρμοστες αποφάσεις του ΟΗΕ, η στάση της Ελλάδας και η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο χαρακτηρίζουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο εξελίσσεται το πρόβλημα

3

 

51 χρόνια από την Εισβολή στην Κύπρο: Δεν Ξεχνώ – Δεν Συγχωρώ

 

Συμπληρώνονται φέτος 51 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974. Πάνω από μισός αιώνας κατοχής, προσφυγιάς, αγνοουμένων και διαρκούς παραβίασης του διεθνούς δικαίου. Παρά τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ που ζητούν την άμεση αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, την επιστροφή των προσφύγων και τη σεβασμό της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία συνεχίζει ατιμώρητα την πολιτική εποικισμού και διχοτόμησης.

Το σύνθημα “Δεν Ξεχνώ” δεν είναι μια ρουτίνα επετείου. Είναι θέση. Είναι ευθύνη όλων μας απέναντι στην ιστορική αλήθεια, τη δημοκρατία και το διεθνές δίκαιο.

Η διεθνής κοινότητα κωφεύει – ο ΟΗΕ παραμένει θεατής

Εδώ και δεκαετίες, τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως το 541 και το 550, καταδικάζουν το ψευδοκράτος και τον εποικισμό. Όμως ούτε κυρώσεις επιβλήθηκαν ποτέ στην Άγκυρα, ούτε ασκήθηκε πραγματική πίεση. Η διεθνής ανοχή και η πολιτική «ίσων αποστάσεων» μετατρέπονται σε συνενοχή. Αντί για δικαιοσύνη, βλέπουμε διαρκή επιβράβευση της επιθετικότητας και συνομιλίες για την εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης χωρίς τελικό αποτέλεσμα.

Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης: από αμηχανία σε αποδοχή 

Η Ελλάδα, αντί να χαράξει σταθερή στρατηγική υπεράσπισης του κυπριακού ελληνισμού, επιλέγει ρόλο παρατηρητή. Εγκλωβισμένη σε μια πολιτική «καλής γειτονίας» με μια επιθετική και αναθεωρητική Τουρκία, επιμένει να στηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία της Άγκυρας χωρίς ρήτρες, χωρίς αξιώσεις, χωρίς σταθερές κόκκινες γραμμές.

Ανατολική Μεσόγειος – ένας νέος κύκλος εντάσεων

Η πολιτική της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο εξελίσσεται σε στρατηγική επιβολής και ηγεμονισμού, με στρατιωτικές βάσεις, ενεργειακές διεκδικήσεις, συμφωνίες με καθεστώτα όπως της Λιβύης, και έντονη παρέμβαση στο Αιγαίο και την Κύπρο. Όλα αυτά εντείνονται σε μια διεθνή συγκυρία όπου η γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, χωρίς ουσιαστική καταδίκη.

Και ενώ οι λαοί αιμορραγούν, οι κυβερνήσεις εξοπλίζονται και υπογράφουν “στρατηγικές συνεργασίες”.

Αλληλεγγύη στον κυπριακό ελληνισμό

Ο αγώνας του κυπριακού ελληνισμού για ελευθερία, δημοκρατία και αποκατάσταση της νομιμότητας συνδέεται με τον αγώνα κάθε λαού ενάντια στην κατοχή, τον εποικισμό, τη βία και την καταστολή. Από την Κύπρο ως τη Γάζα, η κραυγή είναι κοινή: Ελευθερία, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη.

Δεν ξεχνάμε – Δεν υποχωρούμε – Δεν συμβιβαζόμαστε

Το Κυπριακό δεν είναι «ένα άλυτο πρόβλημα». Είναι μια ανοιχτή πληγή της Ιστορίας, που δεν θα κλείσει όσο συνεχίζεται η κατοχή, όσο κυριαρχεί η λογική της διχοτόμησης, όσο νομιμοποιείται η επιθετικότητα.

Απέναντι στη λήθη, υψώνουμε τη φωνή της μνήμης και της διεκδίκησης.
Απέναντι στον ρεαλισμό των συμβιβασμένων, επιμένουμε στον ρεαλισμό της αξιοπρέπειας.

Αλληλεγγύη στον κυπριακό ελληνισμό – Ελευθερία στην Κύπρο – Δικαιοσύνη για την Παλαιστίνη.