“Ζούμε με την υπομονήν και με τ’ έναν ελπίδαν
κι αναμένομε την Λαμπρήν, τα καλά τα ημέρας.
Χριστού χαρά θα έρται μας με το «Χριστός Ανέστη».
‘Σ’ σα τρία Λαμπροήμερα τα τέρτια όλ’ ανασπάλκουν
κι αποθαμέν’ και ζωντανοί όλ’ ατούν γίν’νταν έναν.
Αποθαμέν’ πα χαίρουνταν, θ’ άφτ’ν ατς πολλά κερία
κι οι κολασμέν’ πα χαίρουνταν, θ’ ελέπ’νε φως κ’ ημέραν.
Οι άκλαυτοι θα χαίρουνταν, γιατί πολλοί θα κλαίγ’ν ατ’ς
κι αδέβαστοι κ’ οι άταφοι, γιατί πολλοί θ’ αγγεύν’ ατ’ς.
Οι ζωντανοί πα χαίρουνταν, ντο θα καλοπερνούνε,
αμαρτωλοί πα χαίρουνταν, θα πάνε εσχωρίουν.
Χαίρουνταν οι παντέρημοι, θ’ ευρήκ’νε παρ’γορίαν,
χαίρουνταν και οι λογιασμέν’, γιατί θα σουμαδεύκουν,
χαίρουνταν κι οι σουμαδεμέν’, τα στέφανα θα βάλ’νε.
Οι γεροντάδες χαίρουνταν, θα πάνε κοινωνίζ’νε,
Και οι γραιάδες χαίρουνταν, θα πάνε προσκυνούνε,
οι νεοντάδες χαίρουνταν, θα πάν’ λουτρουγισκούνταν
και τα κορίτσια χαίρουνταν, θα φορούν κι αναλλάζ’νε
και τα παιδόπα τα μικρά κόκκιν’ ωβά θα κρούγ’νε.”