Έφυγε από τη ζωή ο Μίμης Δομάζος – Είχε φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ (1978-1980)

9

 

 

 

 

Ο Μίμης Δομάζος, εμβληματική μορφή του ελληνικού ποδοσφαίρου και κορυφαίος παίκτης του Παναθηναϊκού, απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών. Ο θρυλικός ποδοσφαιριστής νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες διασωληνωμένος στον «Ερυθρό Σταυρό», μετά από ανακοπή καρδιάς που υπέστη. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, δεν κατέστη δυνατό να επανέλθει, σκορπίζοντας θλίψη στον αθλητικό και ευρύτερο κοινωνικό χώρο.

Γεννημένος και μεγαλωμένος κοντά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, ο Δομάζος ξεκίνησε την καριέρα του στις αλάνες της περιοχής και αργότερα εντάχθηκε στην Άμυνα Αμπελοκήπων. Σε ηλικία 17 ετών μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό, όπου διέγραψε μια λαμπρή πορεία. Με την ομάδα των «πρασίνων» αγωνίστηκε σε 502 αγώνες πρωταθλήματος, κατακτώντας 13 τίτλους και υπηρετώντας ως αρχηγός για 15 χρόνια. Ξεχωριστή στιγμή της καριέρας του ήταν η συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 στο Γουέμπλεϊ, όπου ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον Άγιαξ.

ΜΙΜΗΣ ΔΟΜΑΖΟΣ 1978: Κάτω πρώτος από δεξιά δίπλα στον Θωμά Μαύρο και τον Ντούσαν Μπαγεβιτς

Ο Δομάζος φόρεσε επίσης τη φανέλα της ΑΕΚ για δύο χρόνια (1978-1980), κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, πριν επιστρέψει στον Παναθηναϊκό για να κλείσει την καριέρα του. Συνολικά, αγωνίστηκε σε 536 αγώνες πρωταθλήματος με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, παραμένοντας πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Με την Εθνική Ελλάδος, ο Δομάζος κατέγραψε 50 συμμετοχές και 4 γκολ, ενώ για χρόνια υπήρξε αρχηγός της. Σημαντική στιγμή της διεθνούς του καριέρας ήταν το φιλικό με την Αυστραλία το 1980, όπου τιμήθηκε για την προσφορά του και έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που σκόραρε με τη φανέλα της Εθνικής.

Ο Μίμης Δομάζος ήταν παντρεμένος με την Αργυρώ Θεοδώρου, με την οποία απέκτησαν μία κόρη, ενώ από τον πρώτο του γάμο με τη Βίκυ Μοσχολιού είχε δύο κόρες. Το 2016 παρουσίασε το λεύκωμα «Μίμης Δομάζος: Μυστικά και άλλες αποκαλύψεις», όπου μοιράστηκε στιγμές από την καριέρα του και τη ζωή του. Η απώλειά του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στον αθλητισμό και στις καρδιές όσων τον γνώρισαν.