Η εικόνα κυκλοφορεί με τίτλο “ο αμφιλεγόμενος χαιρετισμός του Elon Musk”… Εμένα προσωπικά δεν μου χρειαζόταν κανένας χαιρετισμός, αμφιλεγόμενος ή μη, για να ξέρω δύο πράγματα:α) το ένα είναι ότι αυτή η εικόνα είναι ιστορική, καθώς σηματοδοτεί και επίσημα το τέλος της πολιτικής από πολιτικούς (έστω και πουλημένους) και την ολοκληρωτική μετάβαση σε έναν νέο σύστημα που πλέον το κεφάλαιο θα κυβερνά απενοχοποιημένα και φανερά χωρίς να χρειάζεται να κρύβεται πίσω από αντιπροσώπους. Ήδη το έκανε, αλλά το να βγαίνει ένας επιχειρηματίας να πανηγυρίζει ως μπροστάρης του Προέδρου, σαν να είναι ο ίδιος νικητής, δεν το είχαμε ξαναδεί ούτε καν στις ΗΠΑ!
β) το δεύτερο είναι ότι οι ορισμοί και οι λέξεις έχουν ιστορίες και καταγωγές. Ο όρος φασισμός δεν είναι simulacrum, ούτε σημαίνει απλά “ολοκληρωτισμός” όπως πολλοί νομίζουν. Ο φασισμός, πριν να είναι ολοκληρωτισμός, είναι ένας επιτυχημένος καπιταλισμός!… πάντα ήταν.
Και είναι κάπου εκεί που μπαίνει το πραγματικό ερώτημα, σε σχέση με τον Musk και όλα αυτά τα τεχνολογικά επιτεύγματα των εταιριών του (τα οποία προσωπικά βρίσκω αξιοθαύμαστα), και τα οποία σπρώχνουν τον καπιταλισμό σε άλλες κατευθύνσεις, από την μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση μέχρι την επέκταση στο διάστημα.
Και το ερώτημα αυτό είναι, όχι φυσικά το αν όλα αυτά συνιστούν το προϊόν ενός μεγαλόπνοου οραματισμού όπως πιστεύουν κάποιοι, ούτε αν ο Musk είναι οραματιστής ή φασίστας.
Το ερώτημα είναι σε τι βαθμό τελικά όλα αυτά υπηρετούν το όραμα της αλλαγής ταχύτητας, σε έναν ήδη επιταχυμένο (και διευρυμένο) καπιταλισμό, βάζοντας τα θεμέλια για μια μεγάλη μετάβασή του, η οποία μπορεί και να έχει τεράστιο κόστος.
Να το πώ πιο απλά, αν είναι φασίστας τότε οκ, η εξίσωση είναι απλή. Επειδή όμως μάλλον δεν είναι απλά φασίστας, τα πράγματα μπορεί να είναι ακόμα πιο επικίνδυνα.
ΥΓ: Στην ταινία Iron Sky, οι Ναζί έχουν στήσει μια μυστική βάση στην σκοτεινή πλευρά της σελήνης όπου προετοιμάζονται για να επιστρέψουν ξανά στη γη!
Χάρης Χεϊζάνογλου
