του Χάρη Χεϊζάνογλου
Μεσάνυχτα Κυριακής προς Δευτέρα, και τί είναι αυτό που έλειπε από την πολύπαθη Νέα Φιλαδέλφεια;
Φυσικά ένα πάρτυ με ηλεκτρονική μουσική στη λίμνη του άλσους, δηλαδή στο ψηλότερο και πιο ανοιχτό σημείο της πόλης, με τα ηχεία στραμμένα προς το βόρειο τμήμα της ώστε να ακούγεται η μουσική από τις εργατικές μέχρι την Νέα Ιωνία και να παρτάρουν με το ζόρι οι κάτοικοι δύο δήμων που αύριο το πρωί πρέπει να πάνε για δουλειά.
Ο θόρυβος είναι τόσο έντονος που ακόμα και η επιλογή να κλείσεις παράθυρα και να κάτσεις μέσα να σκάσεις από τη ζέστη δεν λύνει κάτι.
Η πόλη πλέον είναι μια Ντίσνεϊλαντ που ζει σε ένα ασταμάτητο πάρτυ, από το οποίο δεν μπορεί κανένας κάτοικος να αυτοεξαιρεθεί. Πλέον όλα είναι χάπενινγκς! Το μόνο που δεν έχει γίνει ακόμα είναι να σου φορέσουν μια στολή του Ντόναλντ ώστε κάθε φορά που θυμώνεις να διασκεδάζεις τους επισκέπτες, για τους οποίους φυσικά όλοι είναι υπέροχα.
Αν μάλιστα ισχύει η υποψία μου ότι το πάρτυ διεξάγεται για να ρεφάρουν τα μαγαζιά που έμειναν κλειστά λόγω του τελικού του conference θα είναι ακόμα πιο υπέροχα.
Σε κάθε περίπτωση, φτάνει τόσο για φέτος. Από του χρόνου πάλι.
