Για την έκθεση έγραψε στο elculture.gr η Γεωργία Κακούρα Χρόνη “Στην είσοδο της Πινακοθήκης σε παίρνει η θαλάσσια αύρα, σε κατακλύζει, δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από τα κρινάκια της άμμου, το τρίπτυχο των μεγάλων διαστάσεων, της Κλεοπάτρας Δίγκα”
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Α.Σ.Κ.Τ. με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. και δασκάλους τους Γ. Μόραλη, Ν. Νικολάου και Β. Βασιλειάδη. Συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι (1970-1974) με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών, στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts και στην École Nationale Supérieure des Arts Decoratifs. Στο Παρίσι εργάστηκε ως βοηθός του σκηνογράφου Hubert Monloup σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση στο Κ.Ε.Τ. (Αθήνα, 1975).
Η ζωγραφική της αρχικά απηχεί επιρροές από την ποπ-αρτ και βαθμιαία οδηγείται σε ένα είδος κριτικού ρεαλισμού με αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Στη συνέχεια, με τις σειρές Αυτοπορτρέτα και Ανθρώπινη Κατάσταση, η θεματολογία της αποκτά έναν εντονότερα ανθρωποκεντρικό και υπαρξιακό χαρακτήρα, διατηρώντας πάντα την κριτική της διάθεση. Η ίδια στάση επικρατεί και στα πιο πρόσφατα έργα της, μέσω των οποίων επιχειρεί να σχολιάσει τις επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής στη διαμόρφωση της σημερινής πραγματικότητας.
Παράλληλα έχει εργαστεί ως σκηνογράφος, σε συνεργασία με κρατικά, ελεύθερα και περιφερειακά θέατρα, καθώς και σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Συμμετείχε επίσης με δικές της εκπομπές στο κρατικό ραδιόφωνο (Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζηδάκι).
Από το ξεκίνημα της πορείας της έως σήμερα, ένα μέρος της δραστηριότητάς της συνδέεται με τη συμμετοχή της σε συλλογικά ή θεσμικά σχήματα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος πολλών καλλιτεχνικών ομάδων, όπως το Κ.Ε.Τ., οι Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές (μαζί με τους Γ. Βαλαβανίδη, Κ. Κατζουράκη, Χ. Μπότσογλου, Γ. Ψυχοπαίδη των οποίων η έκθεση στο Γκαίτε το 1972 είχε τεράστιο αντίκτυπο ενάντια στη δικτατορία) και η Ομάδα για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη. .
Πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Δικτύου Εικαστικών Εργαστηρίων του Υπ. Πολιτισμού (1997-1999), ενώ η ίδια ίδρυσε και διεύθυνε τα Δημοτικά Εικαστικά Εργαστήρια της Καλαμάτας (1985-1992) και της Πάτρας (2000-2012), αναπτύσσοντας σημαντικό έργο στον τομέα της εκπαίδευσης.
Έχει εκδώσει δύο λογοτεχνικά βιβλία (1992 και 2013).
Έχει παρουσιάσει επτά ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές. Το 2014 οργανώνεται αναδρομική της έκθεση στο Μ.Ι.Ε.Τ. (Αθήνα). Το 2023 έργα της συμπεριελήφθησαν σε ομαδική έκθεση στην Πινακοθήκη Βογιατζόγλου.
