Ναι!… Υπάρχουν Αυτοί που θρηνούν για τη Σελήνη!Όταν αυτή ορφανεύει από τα βλέμματα και τη λατρεία την ημερών της Πανσελήνου, τότε ανθίζει ο μίσχος των Μυστικών… Αλλά δεν υπάρχουν πολλοί ικανοί δέκτες των μηνυμάτων Της!…
Θα της αφιερώσω απόψε ένα ιδιότυπο τραγούδι που γράφτηκε γι Αυτήν. Τώρα πια δεν είναι ορατή στην Αττική, αλλά πριν από τρεις ώρες περίπου ήταν εντυπωσιακό το παιχνίδι ανάμεσα στα βραχύβια νησάκια από νέφη, μια κατάλευκη Σελήνη και το κρυφτούλι της Ζώνης του Ωρίωνα, του Σείριου, του πλανήτη Δία, του Αλδεβαράν, της Άρκτου και της Κασσιόπειας…
Τώρα πια όλα έχουν σκεπαστεί από ένα φαιόχρουν νεφώδες παραπέτασμα που ίσως προετοιμάζει μια νυχτερινή βροχή. Το τραγούδι που θ’ αφιερωθεί στο φεγγαράκι μας δεν μπορεί, παρά να είναι κάποιο που υποδηλώνει τη θλίψη για την “απώλειά” του… Cry For The Moon!…
Μια συγκλονιστική ερμηνεία της Simone Simmons στην εγγραφή του κομματιού των Epica!… Έπος! Πραγματικά. Αφήνεσαι στον “Θρήνο” για τη Σελήνη, κλείνεις τα μάτια σου και με το εσώτερο, το βλέμμα της ψυχής σου, φτάνεις ξαφνικά από τις οκτάβες του “Θρήνου” στον κυματισμό μιας απερίγραπτης Ευδαιμονίας!… Υπήρχε μέσα σου. Από παλιά.., από τα πρώτα παιδικά βλέμματα που άφησες σ’ αυτή τη φωτεινή σφαίρα… που άπλωνες τα χέρια σου για να την πιάσεις!… ‘Ισως να δάκρυζες τότε που δεν τα κατάφερνες… αλλά κάθε σου δάκρυ ύφανε έναν γνωστικό μανδύα, τα άνθη του οποίου γίνονται “ορατά” μέσα από μυστικές οδούς!…
Cry For The Moon… For Ever and Ever!…Ίσως έτσι πρέπει… Κοινωνοί να γίνουν οι υπάρξεις που πήραν δρόμους τις νύχτες, για την υποδεχθούν με της μοναξιάς τα λάφυρα… Για να μεταλάβουν τους χυμούς των Αποκαλύψεών Της, δίχως τα φίλτρα μιας πολυπληθούς και κάλπικης, πολλές φορές, πανσέληνης λατρείας!…
Σας δείχνω την περιοχή που θα τους εντοπίσετε μέσα από το τραγούδι… Ανάμεσα στην παρέλαση των στίχων υπάρχουν οι Πύλες για τα σχετικά μονοπάτια!… Αν τα ίχνη τους παραμείνουν αόρατα στην πρώτη σας απόπειρα, δοκιμάστε κάποιαν άλλη φορά!…
Πείτε Καληνύχτα στη Φύση γύρω σας κι ευχηθείτε Καλήν Ανατολή!
