Ήταν μια βραδιά ιστορική, μια βραδιά καθαρόαιμα πολιτική, μια βραδιά με ρυθμό, νόημα και συγκινήσεις. Μια βραδιά που θα θυμόμαστε για πάντα.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γιόρτασε τα 50 του χρόνια στο τραγούδι και όλος ο κόσμος ήταν εκεί. Δηλώνοντας βροντερό παρών. Γεμίζοντας ασφυκτικά το Καλλιμάρμαρο Στάδιο και σημειώνοντας ένα πρωτόγνωρο sold out. Τραγουδώντας, ουρλιάζοντας, χορεύοντας. Τι κι αν καθόταν στις κερκίδες. Άπαντες όρθιοι, συνόδευαν τον σπουδαίο αυτόν καλλιτέχνη που συγκινημένος αντίκριζε αυτό το παραλήρημα, μην μπορώντας και αυτός να πιστέψει αυτήν την αγάπη του κοινού του.
Ο λόγος του μέσα από τα τραγούδια του ήταν χειμαρρώδης, επαναστατικός, μοναδικός. Δεν άφησε κανέναν μας παραπονεμένο. Τα είπε όλα. Τραγούδια πολιτικά, κοινωνικά, ερωτικά. Τραγούδια από την αρχή της καριέρας του μέχρι σήμερα. Και έστειλε τα δικά του μηνύματα σε όλες τις γενιές. Και το κυριότερο. Πήρε θέση απέναντι σε όλα αυτά που ζούμε. Θέση πολιτική. Γιατί, όπως μας είπε και ο ίδιος, το “Παιχνίδι παίζεται ακόμη”. Και δεν είναι τυχαίο που οι στίχοι αυτοί του Οδυσσέα Ιωάννου αποτέλεσαν και τον επίλογο της βραδιάς αυτής.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια (στο 2ο συγκρότημα Εργατικών Κατοικιών) και δεν ξεχνά τους παιδικούς του φίλους όταν αυτοί τον καλούν σε συναντήσεις. Διετέλεσε μάλιστα δημοτικός σύμβουλος στην πρώτη θητεία του αείμνηστου δημάρχου Σάββα Σταματιάδη 1979-1982
