Οι εκλογές της 21ης Μαΐου πέρασαν στην ιστορία.
Ο ελληνικός λαός εκφράστηκε με την ψήφο του και έδωσε ισχυρή εντολή σε μια κυβέρνηση που επί τέσσερα χρόνια καταρράκωσε θεσμούς, ξεθεμέλιωσε εργασιακά δικαιώματα, ισοπέδωσε το κράτος πρόνοιας, προσέβαλε την αξιοπρέπειά του και φτωχοποίησε τη ζωή του. Σεβαστή η απόφασή του.
Στις εκλογές αυτές νίκησε ο φόβος.
Οι πολίτες σε όλη την επικράτεια επιβράβευσαν την πολιτική μιας κυβέρνησης που το αφήγημά της προπαγανδίστηκε μονομερώς στον υπέρτατο βαθμό από το σύνολο σχεδόν των μέσων ενημέρωσης. Το αφήγημα μιας κίβδηλης «σταθερότητας», την οποία φοβήθηκαν πως θα απωλέσουν.
Συνέβαλαν αποφασιστικά ασφαλώς και τα τραγικά επικοινωνιακά λάθη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η ανεπίτρεπτη διγλωσσία, η κάκιστη διαχείριση της απλής αναλογικής και ο εγκλωβισμός της προεκλογικά σε μια αποπροσανατολιστική συζήτηση μιας ασαφούς κυβερνησιμότητας, η ανεπαρκής επικοινωνία του προγράμματός της που δεν έγινε κατανοητό από τους πολίτες, ώστε να πειστούν ότι αποτελεί διέξοδο για τα προβλήματα της χώρας και να γίνει συνειδητή επιλογή τους.
Πολλοί μιλούν για ένα ιδιότυπο «σύνδρομο της Στοκχόλμης» του εκλογικού σώματος, κάτι το οποίο δεν ενστερνίζομαι με την έννοια της ταύτισης του θύματος με το θύτη η οποία δεν προκύπτει αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι αυτή η εκλογική διαδικασία ήταν βουβή προεκλογικά και χωρίς πανηγυρισμούς ή εκδηλώσεις που να φανερώνουν ευφορία μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος.
Ο κόσμος μάλλον μουδιασμένα αντέδρασε στην προοπτική επικράτησης ενός παντοδύναμου και ανεξέλεγκτου ηγεμόνα με μια αποδυναμωμένη αντιπολίτευση απέναντί του.
Οι συνθήκες που διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα παραπέμπουν μάλλον στο μηδενισμό που κρύβεται στην αντίληψη που έντεχνα καλλιεργήθηκε ότι «όλοι ίδιοι είναι» και μια χαρά «τη βγάζουμε» με τα κάθε λογής “pass”, που θολώνουν τα νερά, δίνοντας την ψευδή αίσθηση ότι η κυβέρνηση άσκησε κοινωνική πολιτική και «κράτησε την κοινωνία όρθια».
Κάνοντας μια προβολή στην τοπική μας κοινωνία, διακρίνουμε πως στις εκλογές του Μαΐου σημειώθηκε μια στροφή προς το συντηρητισμό της κατά παράδοση προοδευτικής και δημοκρατικής μας πόλης, πρόσκαιρη κατά την κρίση μου, απότοκο της γενικής ισοπέδωσης που επιχειρείται να επικρατήσει σε όλη τη χώρα.
Τα τελευταία χρόνια η τύχη του δήμου μας έπεσε σε χέρια αδέξια. Η απερχόμενη διοίκηση έχει κριθεί ανεπαρκής στη συνείδηση των συμπολιτών μας στο να δώσει λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα της πόλης μας, καθώς κυρίως απέτυχε να ανταποκριθεί στη βελτίωση της καθημερινότητας των συμπολιτών μας, με σχεδόν μηδενικό έργο, λειτουργώντας διεκπαιρεωτικά και ράθυμα, αντί να ριχτεί με ζήλο στη δουλειά με σχέδιο και στόχους.
Στον αντίποδα βλέπουμε μια αντιπολίτευση χωρίς αντιπροτάσεις, χωρίς όραμα και σχέδιο, που όλο αυτό το διάστημα δρούσε κατά καιρούς «ενωμένη» καιροσκοπικά με μόνο στόχο να γίνει τροχοπέδη στη διοίκηση του Δήμου, επιτελώντας ένα μάλλον εύκολο «έργο», αν σκεφτεί κανείς την απραξία και τον ανερμάτιστο τρόπο που άσκησε διοίκηση η απερχόμενη δημοτική αρχή.
Μόνοι χαμένοι δυστυχώς οι δημότες και η πόλη.
Στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές όλοι αυτοί που μέχρι σήμερα λειτουργούσαν με γνώμονα το ίδιο πολιτικό συμφέρον, περιμένοντας τη νυν διοίκηση να φθαρεί νομοτελειακά και να πέσει ως ώριμο φρούτο από την αναποτελεσματικότητά της, μερικοί εξ αυτών όντες μέχρι και προ ολίγων μηνών μέρος της, στηρίζοντάς την από θεσμικές θέσεις, άλλοι πάλι που μονίμως (και ματαίως!) επιχειρούν να γίνουν αρχή, παρά τις ποινικές τους εκκρεμότητες, θα ζητήσουν από τους πολίτες να τους εμπιστευτούν για να επανέλθουν ως «σωτήρες» της πόλης. Οι ίδιοι και οι ίδιοι που ανακυκλώνονται επί χρόνια, αλλάζουν συνδυασμούς κατά το δοκούν και ευθύνονται για τη στασιμότητα του Δήμου μας, θα επιχειρήσουν να πείσουν πως τώρα έχουν λύσεις και βρήκαν τρόπους να βγάλουν την πόλη μας από το τέλμα.
Ο πολίτης δεν πρέπει να παραπλανηθεί για ακόμα μια φορά επιλέγοντας εκείνους που «σταθερά» αλλάζουν στρατόπεδα για να είναι «μέσα στα πράγματα». Οφείλει να κατανοήσει πως η «σταθερότητα» της παρουσίας τους στα τοπικά ζητήματα επί χρόνια, είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη στασιμότητα που έχουν επιφέρει στην πόλη τα έργα και οι ημέρες τους.
Ο δήμος μας είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει σελίδα, στηρίζοντας ανθρώπους με προοδευτικές αλλά συγχρόνως αποτελεσματικές και εφαρμόσιμες ιδέες, καθαρά χέρια, απαλλαγμένους από δεσμεύσεις, πλειοδοσία ρουσφετιών και μεγάλα λόγια.
Υπάρχουν άνθρωποι μέσα από την τοπική μας κοινωνία, που ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια κοινή, δυναμική συμπόρευση, για να πάει η Νέα Φιλαδέλφεια – Νέα Χαλκηδόνα ένα βήμα μπροστά.
Η πρόσκαιρη επικράτηση της συντήρησης στην πόλη μας, που αποτυπώθηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα του Μαΐου, δεν θα εμποδίσει την πορεία της σε ένα νέο, αναπτυξιακό, με προοδευτική κατεύθυνση ξεκίνημα.
Νίκος Τσορβάς
