“Οι ελεύθεροι επαγγελματίες έτσι”… και “οι ελεύθεροι επαγγελματίες αλλιώς” και οι “ελεύθεροι επαγγελματίες που σούξου και μούξου”… και τελικά καταλήγουμε/καταλήγετε σε μια ομαδοποίηση και κατηγοριοποίηση ανθρώπων που δεν έχουν απολύτως τίποτα κοινό, πέρα από τον τρόπο που φορολογούνται, που ακόμα κι αυτός δεν είναι ακριβώς ενιαίος!
Ουσιαστικά μιλάμε/μιλάτε για τους ελεύθερους επαγγελματίες συμπιεστικά, οι μεν σαν να είναι μια ενιαία και συνεχής επαγγελματική κατηγορία, οι δε σαν να είναι μια μασίφ κοινωνική τάξη, ενώ στην πραγματική πραγματικότητα δεν συγκροτούν ΚΑΝ ένα ενιαίο φορολογικό σύνολο!
Ελεύθεροι επαγγελματίες είναι οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, αλλά και οι ταξιτζήδες ΚΑΙ οι ντελιβεράδες!…
Ελεύθερος επαγγελματίας είμαι εγώ που έχω δικό μου γραφείο και δεν είμαι υπάλληλος, αλλά εγώ ήμουν ελεύθερος επαγγελματίας και όταν εργαζόμουν σε γραφεία άλλων. Ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να είναι δηλαδή ταυτόχρονα και το αφεντικό και ο υπάλληλός του!
Ελεύθερος επαγγελματίας είμαι εγώ που για ό,τι πληρώνομαι κόβω τιμολόγιο, ελεύθερος επαγγελματίας είναι κι αυτός που δουλεύει μαύρα, από επιλογή ή επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς (ναι συμβαίνει κι αυτό).
Ελεύθερος επαγγελματίας είναι ο εξηνταπεντάρης μηχανικός που δούλεψε τις καλές εποχές και έχει λίπος να κάψει, ελεύθερος επαγγελματίας είναι και ο πιτσιρικάς που τελειώνει τώρα μια σχολή του Πολυτεχνείου και δουλεύει στον εξηνταπεντάρη για 1200 μικτά (αν είναι τυχερός) τα οποία καθαρά είναι ένα ευτελές ποσό.
Το “ελεύθερος επαγγελματίας” από μόνο του δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, δεν είναι ούτε επαγγελματική ιδιότητα, ούτε επαγγελματική τάξη, ούτε καθεστώς εργασίας, ούτε κοινωνική και οικονομική τάξη, ούτε τίποτα από όσα νομίζει ότι καταλαβαίνει ο μισθωτός όταν ακούει τη λέξη.
Το μόνο κοινό που έχουμε οι ελεύθεροι επαγγελματίες μεταξύ μας, πλέον δεν είναι ΚΑΝ το μπλοκάκι, αλλά ότι πληρώνουμε όλοι τέλος επιτηδεύματος.
Από εκεί και πέρα αν θέλουμε να μιλάμε ΣΟΒΑΡΑ χωρίς συμπιέσεις, πρέπει να μάθουμε να μιλάμε συγκεκριμένα και να λέμε “Ο κλάδος των μηχανικών”, “ο κλάδος των ντελιβεράδων” κλπ κλπ κλπ και να τα βάζουμε κάτω και να βλέπουμε τί είναι και πού ανήκει ταξικά ο καθένας… Εγώ ας πούμε είμαι μηχανικός, αλλά δεν αποκλείεται να βγάζω λιγότερα από τον ταξιτζή που πήρα το πρωί. Ταυτόχρονα δεν αποκλείεται να δηλώνω περισσότερα από κάποιον που βγάζει τα ίδια με εμένα αλλά η δουλειά του του επιτρέπει να μην κόβει τιμολόγια… κλπ κλπ κλπ.
Συνεπώς, το να κουβεντιάζουμε/κουβεντιάζετε για το πώς πρέπει να φορολογούμαι εγώ, με υποθέσεις και προβολές για το τι νομίζει η πολιτική τάξη και τι έχει καταλάβει η κοινωνία από τον γενικό και αφηρημένο όρο “ελεύθερος επαγγελματίας”, είναι λίγο βλακώδες…
