Στέλνεις το παιδί σου στο σχολείο και το μεσημέρι δε γυρίζει σπίτι γιατί ο λέβητας σκάει και σβήνει το χαμόγελο, τα όνειρα, το μέλλον του…
Αποτρόπαια και μόνο η σκέψη.
Η συντήρηση των υποδομών στα σχολικά κτήρια διαχρονικά υποτυπώδης και εγκληματικά πλημελής.
Η δικαιολογία μονίμως η ίδια και μονότονα επαναλαμβανόμενη από τους ανεύθυνους υπευθύνους: “Δεν υπάρχουν κονδύλια.”
Η δική μας απάντηση είναι μία: Να κόψετε το λαιμό σας να βρείτε πόρους, να εξασφαλίσετε τα απαραίτητα κονδύλια για μια αξιοπρεπή, ποιοτική και ουσιαστική δημόσια παιδεία.
Αυτή που συστηματικά υποβαθμίζετε.
Αυτή που εμμονικά υποχρηματοδοτείτε.
Αυτή που δεν παρέχει επαρκή γνώση και δεν διασφαλίζει το μέλλον των παιδιών μας.
Αυτή που που εντέλει αδυνατεί να διασφαλίσει την ίδια τους τη ζωή.
Η σκέψη μας στις Σέρρες.
Εκεί που οι παιδικές φωνές σίγησαν.
Εκεί που το γέλιο έγινε δάκρυ.
Εκεί που το μέλλον έγινε παρελθόν.
Η θλίψη γίνεται οργή.
Αυτήν την οργή να τη φοβάστε!
