Αν το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας» πέρασε στις σελίδες της ιστορίας ως αστικός μύθος, μία -ακόμα- θεωρία συνομωσίας, αυτό που συνέβη στη δική μας Νέα Φιλαδέλφεια – ένας ακόμα τόπος στέγης προσφύγων από τη Μικρά Ασία-, καταγράφεται ως μία πραγματικότητα. Ξεχωριστή. Από εκείνες, που μπορεί να μην συμβαίνουν συχνά, αλλά όποτε συμβούν, επιβεβαιώνουν την ομορφιά της ζωής και του αθλητισμού.
Αν οι Αμερικάνοι «επιχείρησαν» πριν από 74 χρόνια -ήταν 28/10/1948- να… εξαφανίσουν το αντιτορπιλικό «Eldridge» χρησιμοποιώντας τις θεωρίες του Αϊνστάιν, στον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας, προσπάθησαν και -κυρίως-κατάφεραν, μαζεύοντας περίσσευμα κουράγιου, ελπίδας, πάθος και ονείρων, να δημιουργήσουν μία πραγματική ιστορία αναφοράς.
Μία από αυτές που φτιάχνουν -όπως λένε- οι παρέες, μακριά από τους προβολείς της δημοσιότητας και τους τίτλους των εφημερίδων. Εκείνες που συζητιούνται μονάχα στις γειτονιές, και μεταφέρονται από στόμα σε στόμα. Όχι τόσο για το μέγεθος της επιτυχίας, που σε κάθε περίπτωση ήταν μεγάλη, αν αναλογιστεί κάποιος ότι η γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Ιωνικού νέας Φιλαδέλφειας το 2016 ήταν στη Γ΄ΕΣΚΑ και το 2022 έφτασε να παίζει στην Α2, έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο ΕΣΚΑ (2021-22), αλλά πρωτίστως, επειδή -η επιτυχία αυτή- έφερε στο γήπεδο εκατοντάδες παιδιά, δημιουργώντας, μία από τις μεγαλύτερες ακαδημίες.
«Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους, στις παίκτριες, προπονητή, σε όλους τους συνεργάτες. Ξεκίνησαν από ένα διαλυμένο τμήμα και έφτασαν στην Α2 κατηγορία. Ρομαντικοί και ερασιτέχνες παράγοντες. Όμως το πιο σημαντικό από όλα, είναι ότι αυτές οι επιτυχίες αυτές έφεραν νέα παιδιά στο σύλλογο», θα πει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) που βρέθηκε στο κλειστό «Ζαχαρίας Αλεξάνδρου», ο πρόεδρος του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας-ήδη στη δεύτερη θητεία του-, Χρήστος Σύλλας.
«ΣΑΣ ΒΡΗΚΑΜΕ ΜΙΑΜΙΣΗ ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ» – ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΛΑ
Το…δικό τους «πείραμα» συνέβη μερικές εκατοντάδες μέτρα από το νέο λαμπερό γήπεδο της -ποδοσφαιρικής-ΑΕΚ, στο γήπεδο του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας «Ζαχαρίας Αλεξάνδρου». Την έδρα-ως περισσότερο γνωστή- της ομάδας ανδρών Χάντμπολ, που αγωνίζεται στην Handball Premier.
Το 2013 στο γυναικείο τμήμα μπάσκετ δεν υπήρχε πρώτη ομάδα, αυτό συνέβη αργότερα το 2016. Οι κορασίδες ξεκίνησαν το 2014 παίζοντας σε μικρές κατηγορίες. Όμως πάντα με κάποιες προπονήσεις στο ανοικτό γήπεδο. Μέσα στο κρύο ή τη ζέστη, ανάλογα με την εποχή, αφού δεν υπήρχαν ώρες.
Τότε μία παρέα από γονείς, που πήγαιναν τα κορίτσια τους για προπόνηση, βλέποντας το αδιέξοδο, το 2014, πήραν μία απόφαση:
«Πήγαμε, στο συμβούλιο του συλλόγου και ζητήσαμε τα δελτία να πάμε τα παιδιά σε άλλες ομάδες. Δεν υπήρξε αντίρρηση. Όμως ξαφνικά την επόμενη ημέρα μας ειδοποίησαν: Σας βρήκαμε μία ώρα στο κλειστό, 14:00 με 15:30. Δεν μάθαμε πώς συνέβη αυτό, αλλά φήμες λένε ότι έγινε μετά από παρέμβαση του Ζαχαρία Αλεξάνδρου (σ.σ: τότε πρόεδρος και στυλοβάτης του συλλόγου, πρώην πρόεδρος της ΕΟΚ και στο έπος της εθνικής μας το 1987). Έτσι άρχισαν όλα», θυμάται μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γενικός αρχηγός του τμήματος μπάσκετ, Αντώνης Σουλής. Ένας από την περίφημη παρέα των γονιών εκείνων, που σαν σύγχρονοι Δον Κιχώτες, είχαν αποφασίσει να βλέπουν τον κόσμο-Κκαι τον αθλητισμό- όπως θα έπρεπε να είναι και όχι όπως είναι, ξεκινώντας το εγχείρημα.
Αυτοί -οι γονείς- που χρειάστηκε να φέρνουν μηχανήματα για να κόβουν τα χόρτα που θέριευαν γύρω από τον αγωνιστικό χώρο του ανοικτού γηπέδου, να βάφουν τις μπασκέτες, να αλλάζουν τα δυχτάκια, επιστρατεύοντας ακόμα κερκίδες από σκηνικό του φεστιβάλ Αθηνών. Δημιουργώντας συνθήκες, μία όμορφη εικόνα, απαραίτητη στη διαμόρφωση καλής ψυχολογίας των παιδιών, και κυρίως κανόνες ασφάλειας.
Η διαδρομή έως την Α2
«Το 2015 οι κορασίδες ανέβηκαν στη Β’ κατηγορία, εξασφαλίζοντας τη διεξαγωγή των αγώνων τους στο κλειστό. Όμως το 2016 οι κορασίδες δεν μπορούσαν να συνεχίσουν, γιατί δεν υπήρχε ακόμα γυναικεία ομάδα. Αυτή ιδρύθηκε το 2016. Με προπονητή τον Χρήστο Σκαλωμένο, ο οποίος πλέον είναι υπεύθυνος σε όλες τις ομάδες μπάσκετ του συλλόγου, στην πυραμίδα προπονητών που έχουμε δημιουργήσει πλέον. Το 2016-17 η ομάδα έπαιξε στο Γ΄τοπικό, και ανεβήκαμε στην Β΄ κατηγορία. Ακολούθησαν σειρά ανόδων μέχρι που φτάσαμε να αγωνιζόμαστε στην Α2, έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο ΕΣΚΑ», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γενικός γραμματέας, Νίκος Φιλιππάκος, επίσης ένας από τους γονείς της μοναδικής αυτής της παρέας.
«Αυτό που έγινε είναι ένα μικρό θαύμα. Ξέρουμε τι κάναμε, γνωρίζουμε που βρισκόμαστε, θέλουμε να πατήσουμε σταθερά εδώ πριν κάνουμε το επόμενο βήμα», θα μας πει ο προπονητής Χρήστος Σκαλωμένος, που στέκεται στην κορυφή μίας πυραμίδας με επτά ακόμα προπονητές.
Tο μικρό…θαύμα και η οικογένεια
Από την μικρότερη, Ευμορφία Καρούσου, έως τη μεγαλύτερη, Ιφιγένεια Ψωμά, σε ένα εύρος ηλικίας από 16 έως 30 ετών, οι παίκτριες της ομάδας γυναικών του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας, ζουν το όνειρό τους με τα μάτια ανοικτά.
Μαζί τους και η -περισσότερο γνωστή-, λόγω της παρουσίας της στην εθνική ομάδα αλλά της «μετανάστευσής» της σε γερμανικό και ισπανικό πρωτάθλημα, Δήμητρα Καμπουράκη, αναγνωρίζει καλά το «μυστικό» της επιτυχίας:
«Στάθηκα άτυχη, όταν τραυματίστηκα στους χιαστούς στην Ισπανία. Μετά δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον προπονητή (σ.σ: Σκαλωμένο), ζητώντας μου να έρθω στον Ιωνικό. Το έκανα και είμαι χαρούμενη. Ότι κάναμε δεν ήρθε τυχαία. Είμαστε μια οικογένεια. Αυτό είναι. Έτσι λειτουργούμε, με αυτό τον τρόπο αγωνιζόμαστε. Για την ομάδα. Και αυτό είναι σημαντικό», μας είπε.
Κι όμως το πιο σημαντικό που μπορεί να διαπιστώσει κάποιος σε αυτή την ομάδα, σε αυτή την προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια, σε αυτούς τους κόπους , τα όνειρα και τις ελπίδες, μεγάλων και μικρών, δεν είναι η ίδια η επιτυχία, αλλά περισσότερο οι… συνέπειές της.
«Σχεδόν 500 παιδιά έχουν εγγραφεί στην ακαδημία μας, 100 εκ των οποίων είναι νέες εγγραφές, μία από τις μεγαλύτερες πλέον. Και έχουμε δημιουργήσει τμήμα εξοικείωσης με το μπάσκετ παιδιών ηλικίας 4+, που αρχίζουν και αρχίζουν και παίζουν με μπαλόνια αντί για μπάλες. Αυτά σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι κάτι έκανες σωστά και αυτό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή», σημειώνει ο Τριαντάφυλλος Καραγιάννης, ταμίας του συλλόγου, ενώ σχετικά με τα… οικονομικά τόνισε: «Η γυναικεία ομάδα στηρίζεται οικονομικά αποκλειστικά από χορηγίες (Wolksvagen, Kellogg’s, Paradise Park, αναμεσά τους), ενώ όλες οι παίκτριες βρίσκονται σε ομαδικό συμβόλαιο υγείας.»
Ένα παζλ με όλα τα κομμάτια στη… θέση τους, συνθέτοντας μία πραγματικά υγιή και ευτυχισμένη ομάδα. Κάνοντας χαρούμενους ανθρώπους, μεγάλους, έφηβους, και παιδιά, υπηρετώντας αξίες της ζωής-όπως θα έπρεπε να είναι- και του αθλητισμού-όπως θέλουμε να είναι-. Ευτυχισμένους ακόμα και στις ήττες, όπως συνέβη την Κυριακή (23/10), όταν η γυναικεία ομάδα στο ντεμπούτο της στην Α2 ηττήθηκε με τέσσερις πόντους από τον Κρόνο. Ή μία εβδομάδα αργότερα όταν πανηγύρισε την πρώτη της νίκη, επί της ΑΕΚ Περιστερίου.
Γιατί ίσως τελικά-όπως είπε και ο Άλμπερτ Καμί- «το να δημιουργείς είναι σα να ζεις δύο φορές»…
Ιωνικός Νέας Φιλαδέλφειας, ένας σύλλογος με 92 χρόνια ζωής
Ο Ιωνικός Νέας Φιλαδέλφειας, μετρώντας ήδη 92 χρόνια ζωής και έχοντας φτιάξει το γήπεδό του ένα χρόνο αργότερα (1931), εκτός από την διάσημη ομάδα χάντμπολ (με 10 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα) και την ομάδα γυναικών μπάσκετ, έχει ομάδα μπάσκετ ανδρών (Β΄ΕΣΚΑ), ομάδα βόλεϊ γυναικών (Γ΄κατηγορία) και τμήματα ακροβατικής και ενόργανης γυμναστικής (με 200 άτομα), ενώ στο ξεκίνημά του είχε επίσης τμήματα στίβου, ποδηλασίας (Εμμανουηλίδης και Ραπτάκης πρωταθλητές Ελλάδας), ποδόσφαιρο (ανάμεσα τους ο Γιώργος Καμάρας που πήγε στον Απόλλωνα Αθηνών), ενώ από την ομάδα μπάσκετ ανδρών θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι έχουν περάσει-μεταξύ άλλων-, ο Απόστολος Κόντος, ο Μιχάλης Κακιούζης και ο Γιώργος Λημνιάτης.
Α. Βαζογιάννης
