Μαίρη Μαργαριτοπούλου: Το “Σπίτι του παιδιού” για τα κακοποιημένα θύματα ξεχάστηκε

Φτάσαμε και σήμερα πάλι στην εμμονική  διαπόμπευση, την στοχοποίηση, την διαρροή των καταθέσεων ενός 12χρονου και τραγικού θύματος σεξουαλικής κακοποίησης. Καμία συναίνεση στη λογική του οράματος και μάλιστα σε πεδίο που ξεπερνά τις κομματικές γραμμές.

127

Το 2017 θεσπίστηκε και στην Ελλάδα ο θεσμός  «Σπίτι του Παιδιού» για τα κακοποιημένα παιδιά. Ειδικοί επιστήμονες στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ψυχολόγοι, νομικοί και παράγοντες του Υπ. Δικαιοσύνης ανέλαβαν και έφεραν εις πέρας ένα συγκροτημένο νομοθετικό πλαίσιο που θα έβαζε  φραγμό στην οδυνηρή και δευτερογενή κακοποίηση κατά την δικανική εξέταση των παιδιών και στον λεπτό χειρισμό του ψυχισμού τους.

Στον ψηφισμένο νόμο προβλέπεται ο ειδικός τρόπος δικανικής  εξέτασης ενός κακοποιημένου παιδιού, ο ειδικός  χώρος υποδοχής των παιδιών, η στελέχωση από εξειδικευμένο προσωπικό, από ειδικούς ψυχολόγους, ψυχιάτρους, εισαγγελείς , αστυνομικούς κλπ οι οποίοι θα πρέπει να έχουν επιμορφωθεί επί του πεδίου για μήνες προκειμένου να διεκπεραιώσουν επιτυχώς  μια τέτοια οδυνηρή εξέταση. Προβλέπεται ακόμη η « αφάνεια» των σχετικών  κτιριακών  υποδομών  και η  βιντεοσκόπηση προκειμένου οι ειδικοί ψυχολόγοι να εξετάζουν σε συνεργασία με εισαγγελείς και ανακριτές τις λεπτομέρειες της έκφρασης, τη γλώσσα του σώματος και να παρεμβαίνουν με ερωτήσεις σε πραγματικό χρόνο μέσω του ειδικού συνεντευξιαστή.

Τα πέντε πιλοτικά σπίτια που προβλέφτηκαν από τον Νόμο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εκ των οποίων τα τρία ήταν ήδη έτοιμα,  δεν λειτούργησαν μέχρι σήμερα από την σημερινή κυβέρνηση με διάφορες αιτιολογίες, συναρμοδιότητες και καθυστερήσεις. Το συγκλονιστικό πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για την ανάγκη να τεθεί άμεσα σε λειτουργία ο θεσμός «Σπίτι του Παιδιού», οι εκκλήσεις δικαστικών λειτουργών και των ειδικών επιστημόνων για την ανάγκη να μπορούν πλέον τα θύματα να καταθέτουν μόνο μία φορά σε ασφαλές περιβάλλον, δεν ευαισθητοποίησαν το σημερινό Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Φτάσαμε και σήμερα πάλι στην εμμονική  διαπόμπευση, την στοχοποίηση, την διαρροή των καταθέσεων ενός 12χρονου και τραγικού θύματος σεξουαλικής κακοποίησης. Καμία συναίνεση στη λογική του οράματος και μάλιστα σε πεδίο που ξεπερνά τις κομματικές γραμμές.

Στα ουρλιαχτά της κουτσομπόλας οθόνης πρέπει να μπει επιτέλους ο κρατικός σιγαστήρας για την προστασία των ευάλωτων παιδιών.

Και προϋπόθεση  γιαυτό, είναι οι πολιτικές προτάσεις πρόβλεψης και η υλοποίησή τους.

Μαίρη Μαργαριτοπούλου