Έχουμε μπει πλέον στο τελευταίο δωδεκάμηνο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Χρόνος μικρός για διορθωτικές κινήσεις από μεριάς διοίκησης, αν κρίνει κανείς από τα πεπραγμένα της και τον νωχελικό τρόπο που κινείται τρία χρόνια τώρα.
Παρατήρηση πρώτη: Οι προσδοκίες και του πλέον αισιόδοξου συνδημότη μας ότι στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι να στηθούν οι κάλπες, θα δει εντυπωσιακές αλλαγές που θα βελτιώνουν την καθημερινότητά του (κι ας αποκτήσαμε αντίστοιχη αντιδημαρχία) ή ότι στο εξής οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα αναβαθμιστούν υπό την παρούσα διοίκηση, εξανεμίζονται.
«Ζεφύρι» παρέλαβαν, «Ζεφύρι» θα παραδώσουν και να με συγχωρήσουν οι κάτοικοι του γειτονικού μας δήμου, αλλά δεν είναι δικής μου επινόησης ο όρος ως μέτρο σύγκρισης, άλλοι τον εισήγαγαν στον πολιτικό διάλογο.
Όσες εναλλαγές και αν γίνουν σε θέσεις και οφίκια, ειδικά με τον τρόπο που γίνονται, κάνουν φανερό πως η στόχευση της δημοτικής αρχής δεν είναι να παραχθεί έργο, αλλά να φτάσουν στοιχειωδώς συντεταγμένα μέχρι τις εκλογές.
Το αφήγημα πως η δημοτική αρχή έφερε εις πέρας την ολοκλήρωση του γηπέδου, (το μοναδικό «επίτευγμα» για το οποίο περηφανεύονται), δεν πείθει κανέναν.
Τρανή απόδειξη ότι στα εγκαίνια του γηπέδου το όνομα του δημάρχου δεν ακούστηκε μεταξύ αυτών που συνέβαλαν για να γίνει το όνειρο της ΑΕΚ πραγματικότητα.
Παρατήρηση δεύτερη: Η λειτουργία του γηπέδου δημιουργεί νέα δεδομένα στην πόλη μας. Πέρα από τη χαρά και την ευφορία που φέρνει σε όλους εμάς που αγαπάμε την ομάδα, δεν είδαμε κάποιες σοβαρές και υλοποιήσιμες προτάσεις από την δημοτική αρχή για τη διαχείριση του κυκλοφοριακού και την έλλειψη χώρων στάθμευσης.
‘Όλοι εμείς που αγαπάμε εξίσου και την ομάδα και την πόλη που γεννηθήκαμε, προσδοκούμε ρεαλιστικές λύσεις όσον αφορά την αρμονική συνύπαρξη του γηπέδου με τη κοινωνική και οικονομική ζωή στην πόλη μας.
Υπάρχουν φυσικά και οι δυνάμεις εκείνες, που εμμονικά πολέμησαν την ανέγερση του γηπέδου, δίχασαν τους πολίτες και περιμένουν την «κατάρρευση» ακόμη και τώρα για να μας πουν …«τα λέγαμε εμείς…». Φεύ!
Παρατήρηση τρίτη: Τα άλυτα επί μακρόν προβλήματα της πόλης, πιθανόν θα μείνουν εκκρεμότητες μέχρι τις εκλογές. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει διάθεση από τη δημοτική αρχή. Ίσως και η ικανότητα. Αν υπήρχε θα είχαμε δείγματα γραφής, ο δημότης μπορεί να διακρίνει. Τα αντιπλημμυρικά, η διαχείριση των απορριμμάτων, το Άλσος που τρία χρόνια τώρα δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική παρέμβαση, ο «Κένταυρος» που λείπει από δημότες και επισκέπτες, η κατάσταση των σχολικών κτηρίων, το 3ο Γυμνάσιο που ακόμα δεν παραδόθηκε, η έλλειψη αιθουσών στο 1ο ΓΕΛ με τους μαθητές στα κοντέινερ (νωπές εξάλλου οι εικόνες ντροπής από τις πλημμύρες), το νέο ΚΑΠΗ, η κατάντια των πάρκων στις γειτονιές, ο οδοφωτισμός και η παταγώδης αποτυχία της διοίκησης και σε αυτόν τον τομέα, που έγινε σημαία της, αλλά σκόνταψε στη …νομιμότητα!
Σε όλα τα προαναφερθέντα έρχεται να προστεθεί και η λειτουργία του γηπέδου στο φάκελο με τα προβλήματα προς επίλυση, που θα μείνει «προίκα» στην επόμενη διοίκηση.
Ένας φάκελος – «προίκα» που πρέπει να περιέλθει σε υπεύθυνα χέρια, ανθρώπων με διάθεση να δουλέψουν, με στόχο να δώσουν λύσεις για το σύνολο και όχι να ανταλλάξουν «θέσεις» με πιθανά προσωπικά οφέλη ή να εξυπηρετήσουν αδιέξοδες και ουτοπικές ιδεοληψίες.
Η πόλη χρειάζεται συνεννόηση και συνεργασία δυνάμεων βγαλμένες μέσα από τον πυρήνα της, που θα βάλλουν στο περιθώριο παραδοσιακούς, αιώνιους «σωτήρες», που πλειοδοτούν σε ωραία λόγια και διαγκωνίζονται για το ποιος θα πάρει τη διοίκηση.
Όταν φτάσουμε στην κάλπη, στο μυαλό μας θα πρέπει να έχουμε όχι μόνο ποιον θα κάνουμε δήμαρχο ή σε ποιον θα δώσουμε τη διοίκηση, αλλά σε ποιανού τα χέρια θα πέσει ο βαρύς φάκελος με τα προβλήματα της πόλης και αν αυτός μπορεί και θέλει να τα αντιμετωπίσει έντιμα και αποτελεσματικά.
Οι πολίτες πρέπει να βγουν στο προσκήνιο, να πλαισιώσουν και να στηρίξουν τέτοιες προσπάθειες με ενεργή συμμετοχή και δράση.
Ας μην αφήσουμε κάποιους άλλους να μας «σώσουν» πάλι.
Ας κάνουμε κάτι εμείς για εμάς, για το σήμερα και το αύριο.
